De afgelopen herfst was ik met Fred de Gier en Eddy Marissen aan de kust ten westen van Ronce-les-Bains in zuidwest Frankrijk. We waren er naar toe gegaan omdat Eddy een aantal jaren ervóór erg mooie zandstructuren had aangetroffen. Die waren ontstaan onder invloed van de zeestroming in combinatie met de aanvoer van rivierzand uit het binnenland. Van de structuurtjes die hij destijds aantrof was dit keer niets meer over. Het blijkt dan maar weer dat je jezelf niet te veel moet fixeren op één fotografisch doel bij zo’n trip. Dan maar wat anders geprobeerd. Na wat bezig te zijn geweest met zanddetails, kleurde de wolkenlucht ná zonsondergang nog even geel-rood. Ik richtte m’n camera met alle tele die ik heb (telelens met 2 converters) op het strand en de golven. Mét het noodzakelijke diafragmeren kwam ik uit op sluitertijden in de orde van een tot enkele minuten! En dan maar zien of alles voldoende scherp wordt.
Als je naar de plaat kijkt, is de eerste impressie die van een strand met aparte wolken erboven. Het zijn echter geen wolken! Het zijn de golven die op het strand afkomen. Kennelijk was er gedurende de lange belichtingstijd door een soort van middeling een fraai golfpatroon ontstaan. Een onverwachte beloning.